Trema – każdy z nas jej doświadczył. Jednych dopada na godzinę przed wyjściem na scenę, inni odczuwają jej działanie nawet tydzień przed wydarzeniem. Różnimy się pod względem reakcji emocjonalnej, wrażliwości na bodźce, wytrzymałości na stres, dlatego każdy z nas odczuwa ją inaczej.
Trema, z wł. tremare – czyli drżeć, bo właśnie drżą nam ręce, kiedy wychodzimy na scenę i jesteśmy poddawani ocenie przez widownię/komisję. Czujemy lęk, który objawia się osłabieniem, zawrotami głowy. Stres – wewnętrzny niepokój, bo przecież jesteśmy odpowiedzialni za jakość występu. I gdybym zapytała Was o Wasze odczuwanie tremy, to pewnie 80% z Was opisałoby ją tak, jak ja powyżej. Coś negatywnego, albo przynajmniej coś, czego nie lubimy.
Przypomnij sobie swoje lekcje instrumentu i zastanów się, czy Twój nauczyciel omawiał z Tobą zjawisko tremy, przedstawiał Ci sposoby regulowania emocji przed koncertem lub radzenia sobie z nimi w trakcie. Czy byłeś przez nauczyciela emocjonalnie przygotowany na występ? Co czułeś przed wyjściem na scenę?
A teraz przeczytaj te słowa:
Często dlatego jesteśmy nerwowi, grając w sali koncertowej ponieważ nasze motywacje nie były czyste. Że gramy nie dlatego, by ludziom coś pięknego powiedzieć, coś podarować, ale dlatego, by dobrze wypaść, żeby czymś zaimponować. Jeżeli wyjdzie pan na salę z intencją, że chce coś ludziom dać, wtedy nie będzie się pan bał. Będzie pan odczuwał satysfakcję z tego dawania, obdarowywania słuchaczy. I nie będzie pan miał tremy, bo nie będzie przed kim się bać; pan przynosi im prezenty. Jeżeli natomiast pan wychodzi po to, żeby dobrze wypaść, to wtedy publiczność jest pana katem. Oni wtedy pana oceniają, a to jest straszna sytuacja (…) Pan wychodzi na estradę po to, by ludziom coś dać, zagrać tak dobrze, jak Pan umie. W momencie gdy ta motywacja będzie szczera, pan nie będzie się bał.
„Psychologia tremy”
– teoria i praktyka, to kompendium wiedzy, z którego dowiedzcie się, czym jest trema, jak sobie z nią radzić i kto napisał cytowane przeze mnie wyżej słowa. Książka ta powinna być lekturą w każdej szkole muzycznej II st., oraz pozycją obowiązkową dla każdego nauczyciela.
